ХОРАЗМНИНГ ГУЖУМЛАРИ ҚАЙДА ЭНДИ?
« Назад 22.11.2021 09:54 Кўчамизда каттагина гужум бор эди. Болалигимда сингилларим ва дугоналарим билан ўша гужум соясида ўйнардик. Мен зериккан пайтимда гужум тагига чиқиб, ўтириб олиб атрофни томоша қилардим. Турли ширин ҳаёллар оғушида бўлиб, ўзимча шеърлар машқ қилардим. Болалигимда сеҳргарлик мультфильмларини кўп томоша қилганимгами қандайдир мўъжиза рўй беришини кутардим ва шу мўъжиза айтаётганим дарахт билан боғлиқ де-я ишониб, дугоналаримни ҳам ортимдан эргаштирар эдим. Хоҳ ишонинг, хоҳ ишонманг бу ғойибона “СЕҲР” ростдан ҳам амалга ошарди. Бунинг учун биз дарахтдан биттадан барг узиб, унинг атрофини уч марта айланиб, кейин тилак билдириб, тупроққа кўмиб қўярдик. Болаларча бу беғубор соддалик бизни чин дилдан тилаган эзгу орзу-ниятимиз амалга ошишида бу дарахтнинг ҳиссаси биз болалар учун овунчоқ эди, холос. Энг қувонарлиси бу гужумни дадамнинг боболари эккан эканлар. Узоқ йиллардан бери яшнаб турган дарахт бир кун қулади. Шундай қуладики, кўзимга уни кесган дунёдаги энг ёмон одам бўлиб кўринди. Насиба АБДУЛЛАЕВА. |