ЭНГ АФЗАЛ КАСБ

Кўп ҳадис шарифларда деҳқончлилик билан шуғулланган одамларга кўплаб савоб ва ажрлар борлиги айтилган. Жобир (РА) “Пайғамбаримиз (САВ) бундай деганлар “Қайси бир мусулмон бирон экин эксаю, ундан бирор жонзот еса, албатта у учун садақа бўлади. Ўғирлангани ҳам у учун садақа бўлади. Қушлар егани ҳам у учун садақадир. Ўша экиндан бирортаси манфаат олса, албатта у учун садақадир.” Бошқа ривоятда “Мусулмон киши экин эксаю, ўшандан инсонми, жониворми, қушми еса албатта қиёмат кунигача унинг учун садақа бўлади” дейилган (Имом Муслим ривояти).
Ҳар бир кишининг ўз меҳнати билан топган ризқ-рўзи афзал неъмат бўлади. Расуллуллоҳ (САВ) марҳамат қиладилар: “Ҳеч ким, ҳеч қачон ўз қўли (меҳнати) билан топган таомидан яхшироқ таом еган эмас” (Имом Бухорий ривояти).
Албатта, меҳнат инсонни улуғлайди, ризқ-нинг кенг бўлишига сабаб бўлади. Агар меҳнат ерга сингдирилса, нафи бир неча карра бўлиши шубҳасиз. Оллоҳ таоло деҳқончилик зироатларимизга барака берсин. Илоҳим элимиздан коронавирус балоси даф бўлсин.
 

Ш.ОТАЖОНОВ, 
тумандаги Шайх Мавлон бобо масжиди имоми.